Hoofdredactioneel commentaar 5 mei 2006

Voor lichtgelovigen lijkt het alsof de Zimbabwe regering eindelijk verstandig is geworden en nu het nodige zal doen om de ingestorte landbouwsector nieuw leven in te blazen door grootschalige boeren terug te halen om het land te bewerken.

Terwijl de minister van nationale veiligheid Didymus Mutasa zegt dat blanke boeren Zimbabweanen zijn "net als ieder ander", worden er door schurken van zijn eigen partij nog steeds boeren van Sebakwe Conservancy, even buiten Kwe Kwe, verdreven. Zijn zij niet ook Zimbabweanen – net als ieder ander?

Deze verbazingwekkende politieke ommezwaai van Zanu (PF) volgt op succesvolle onderhandelingen met de Commercial Farmers’ Union ( CFU = Unie van grootschalige, meest blanke boeren, vert.), die door veel vroegere boeren beschuldigd wordt van traag reageren tijdens de landinvasies en van collaboratie sindsdien. De Unie "waardeert nu", volgens Mutasa, "de landspolitiek van de regering".

Mutasa staat erom bekend dat hij zegt dat hij geen blanke landeigenaren in Zimbabwe wil zien. Hoewel hij het woord ‘eigendom’ nogal oppervlakkig gebruikt, blijkt dat binnen het programma het land eigendom van de regering blijft en niemand, zwart of blank, de zekerheid zal hebben van eigendomsrecht.

Terwijl het pragmatisch volharden van de CFU in het zoeken naar een manier van voortgang te prijzen is- velen zagen hiervoor geen mogelijkheden - willen we toch een waarschuwend geluid laten horen. Het feit dat uitzettingen van boeren nog steeds doorgaan, terwijl Zanu (PF) volhardt in de voortzetting van racistisch anti-blank beleid, geeft reden tot bezorgdheid.

Er wordt hoe dan ook niets gezegd over de honderdduizenden boerenarbeiders die werden verplaatst tijdens de invasies van de boerderijen – waarbij ze niet alleen hun baan verloren maar ook hun thuis.

Ons gevoel voor rechtvaardigheid en fair play wordt onaangenaam getroffen door deze ‘onderhandelingen’.

Er wordt niet gesproken over compensaties, er wordt niet gesproken over teruggave, er wordt niet gesproken over diegenen die geslagen en vermoord zijn tijdens de ‘landvereffenings operatie’, er wordt niet gesproken over de steenrijke partijbonzen die zich de vruchten van onheus verworven winsten blijven laten smaken en zichzelf op schandalige wijze verrijkt hebben door boerderijen en landgoederen overal in het land te beroven van waardevolle zaken.

Met de hoge heren is het kwaad kersen eten.

.