Hoofdredactioneel commentaar 16-3-0

Paul Themba Nyathi maakt een kwestie van ons hoofdredactioneel commentaar over de verwarring die in de pro-Senaat MDC groepering heerst. Nyathi herhaalt dat zijn groep niet pro-Senaat is (zie brieven op pag. 11). Waarom zitten hun leden dan nog in die kamer voor Mugabe’s oudjes die hun tijd hebben gehad?

De benoeming pro- en anti- Senaat kwam op omdat de buitenstaanders onder ons probeerden te begrijpen wat er binnen de grootste oppositiepartij van het land, die de hoop en idealen van zovele Zimbabwanen belichaamt, gebeurde.

Er kunnen nog andere verschillen zijn geweest, die buiten het publieke domein liggen, maar de zaak waarover fikse bittere onenigheid en publiciteit ontstond was de vraag over deelname aan de Senaat. Omwille van de overzichtelijkheid blijven we bij onze stelling dat de ene groepering pro is en de andere anti omdat dit de katalysator was die de splitsing in de MDC veroorzaakte.

Zoals wij het zien, veroorzaakte niet de verkiezingskwestie per se de breuk, maar het ging met name over de Senaat als een nieuwe instelling. MDC parlementsleden, waaronder Welshman Ncube, bekritiseerden heftig de vestiging van de Senaat in het parlement, en stemden ertegen.

Men zou denken dat ze vasthoudend genoeg zouden zijn om iets te boycotten waartegen door hen bij de oprichting werd geopponeerd.

Arthur Mutambara zei in zijn aanvaardingstoespraak dat hij campagne zou hebben gevoerd voor een niet-deelname stem als hij bij die noodlottige October bijeenkomst (waarop de splitsing plaatsvond) was geweest. Dat plaatst hem regelrecht in het anti-Senaat kamp. Of zien we hier iets over het hoofd?

De kwestie van deelname aan stedelijke verkiezingen, zouden wij willen opmerken, is een aparte zaak. Voor zover wij weten, heeft geen enkele groepering een begin gemaakt met het boycotten van dergelijke verkiezingen – hoewel we natuurlijk allemaal weten dat deelname aan verkiezingen onder de huidige verdraaide kieswetten en de praktijken van het Zanu (PF) regime een nutteloze aangelegenheid is.

Nyathi beschuldigt ons ook aanhangers van Tsvangirai te zijn. Het zit zo, dat onze visie en die van de Tsvangirai MDC, net als die van de meeste Zimbabwanen, samenkomen als het gaat om de vraag over deelname aan de Senaat – wij zijn anti–Senaat!

Laat ons er heel duidelijk over zijn dat we geen geweld vergeven, van welke kant dan ook. Beide groeperingen blijken schuldig te zijn geweest aan een of andere vorm van geweld en we veroordelen dit onvoorwaardelijk. Er is geen plaats voor politieke schurkachtigheden in wat voor democratische maatschappij dan ook.

We zijn het geheel eens met Nyathi als hij Zanu (PF) als de enige ware vijand bestempelt.