CUBRA

INHOUD WOORD

HOME

AUTEURS

KUNST

door NORBERT DE VRIES

Elke week een nieuwe beschouwing over een woord

 


 

20100506

 

Ode aan de aardappel

 

Caramba! Onze aardappel wordt belasterd. De Boliviaanse president Evo Morales heeft zich op een klimaatconferentie laatdunkend uitgelaten over de Nederlandse aardappel. Hij geeft toe dat onze piepers mooi en groot zijn, maar hij waarschuwt voor de verschrikkelijke gevolgen van consumptie ervan. Onze aardappel is, aldus Morales, ‘een duivelse variant’ op de oorspronkelijke aardappel uit de Andes. Als gevolg van genetische manipulatie en het gebruik van velerlei bestrijdingsmiddelen zit onze nationale trots vol gif. Zó vol, dat je hem moet schillen, en dan nog: de aardappeleter loopt een grote kans homoseksueel én kaal te worden. Op die homoseksualiteit gaat hij niet nader in, maar over het verlies van het hoofdhaar zegt hij: “Kaalheid is een ziekte in Europa, bijna iedereen wordt er kaal. Wij, Indianenvolkeren, niet!” (daarbij wijzend op zijn eigen weelderige haardos).

En herinner u ook even die Amerikaanse generaal John Sheehan die wist te melden, dat Srebrenica niet door ons leger doeltreffend verdedigd is, omdat het voor het overgrote deel uit homo’s bestaat.

Allemaal beschuldigende vingers richting ons bintje, onze eigenheimer, onze doré, onze bildstar, onze nicola, en al die 111 andere Nederlandsche aardappelrassen. (Het mag toch als bekend worden verondersteld, dat ons land wereldwijd marktleider is op het vlak van de ontwikkeling van nieuwe aardappelrassen?)

Ik begin echt aardappelmoe te worden van al die aantijgingen tegen die onderaardse stengelknol die op geen oprecht Hollandse eettafel ontbreekt. Caramba, de hoogste tijd voor een ode aan onze aardappel!

 

Ode aan de aardappel

 

De aardappel heb ik lief daar hij,
Strevend naar volkomen rondheid,
Altijd ŕnders rond is,
En oogjes heeft
Als van een blindgeboren diertje.

Ik heb hem lief daar hij, zo lekker,
Door de Groten wordt miskend;
Daar zijn kruid zo lelijk
En zijn bloem zo onaanzienlijk is,

En vooral daar hij
(Alsof hij wist dat hij in vrouwenhand
Belandt)
Bescheiden en beschaamd
Zijn klootjes
Verborgen houdt onder het zand.

 

 Ben Cami.