Gerùkte Pòlling

Bij ons in de femielie houwe ze allemol hêel èèrg van vis. Mokt nie èùt wèt is, mar pòlling daor konde vruuger ons Moeder vur wakker maoke. Mar omdèttie vruuger ok al hêel duur was, kwaam die mar zèlde op tòffel. Soms as onze Pa was wiste visse, en hij had en maoltje gevange dan stoofde ons Moeder dieje pòlling en die vond ze lekker, mar der ging niks bove gerùkte pòlling. Mar ast kèrmis was dan kwaam er aaltij wel wè in hèùs. Onze Kees èn ik hèbbe daor ene keer zelf vur gezörgd

We waare vur den irste keer saome op vekaansie gegaon, op de fiets nor Breukele vur en week. Ik was toen 13 jaor èn onze Kees was 15, we ginge loozjeere bij femielie. Dè was en gloeiend ènd, we han er vier èn ’n half uur op gefietst. En omdèt en week laoter kèrmis was in Tilburg zòn we op Donderdag, (dè was toen de lèsten dag van de kèrmis) wir trug fietse. Want dè wilde we nie misse.We han nie vur niks den dubbeltjespot opgehòld, daor moeste en hil jaor vur spaore.

Onderweege nor Tilburg , zochte we de kortste route, zôdèwe nie hillemòl afgebraand ònkwaame vur dè we wir ‘saoves nor de kèrmis zon gaon. Intusse bedòchte we alvast waor we ammol in zouwe gaon. De luchtschommels, den hoochaatie, de keekwalk, de botsauto’s, dè in ieder geval en verder zon we wel zien. En toen we alles wè we bedòcht han , ok echt hadde gedaon èn we voldaon op weg nor hèùs ginge toen kwaam de pòlling vur den dag, èn hoe?

Vanaaf den Heuvel liepe we via de Heuvelstraot èn de Zomerstraot nor den Breedòsseweg richting nor hèùs, en halverweege de Zomerstraot liep daor ene vent goed zat te zinge en te zwalke.Toen we der dichterbij kwaame zaage we dèttie onder z’ne èèrm unne bùssel pòlling had. Dur dè gezwalk was ’t pepier dètter om zaat los gegaon en de stèrtjes van dieje pòlling kwaame steeds verder nor bèùte.Wij bleeve der kort aachter lôope, en toen er ‘ne pòlling èùtviel ving onze Kees ‘m op, en dè ging zô vier keer. Toen waggelde dieje meens rechtsaaf en straot in, waor wij rèèchtdeur moese.Dè was mar goed ôok want wij han de gròtste moeite om nie hardop te laage, mar dè hèbbe we daornao wel gedaon.

Toen we thèùskwaame laage onze Pa èn ons Moeder al in bed, wij riepe nor ons Moeder dè we thèùs waare , èn dè wè pòlling vur der hadde gevange èn dèttie al gerùkt was ok, èn dè w’m in de keuke han geleej. Nie gelooge dus ,ènze heej d’r lèkker van gesmuld ok nog.