Onze jongste klèènzoon moes op school en spreekbùrt houwe, èn hij had gedocht om ‘t over òlliefante te doen.Hij is nogal gek meej biste en bisjes, van insèkte en kikkers tot òlliefante toe.

En al is ie nog mar tien jaor, ik moet zègge dèttie z’n èège goed had vurbereid. Hij was in de biep en hêel grôot dik boek wiste haole over òlliefante, èn hij had op internet zitte zuuke tot ie docht dèttie er alles van wies. Toen ik ‘n week laoter vroeg of dèt ammol gelukt was meej z’n verhaol, zeetie hèèl goed, èn hij had er ‘n zeuve vur gekreege. As opa en oma zènde bestrèùfde ‘m dan netuurlijk èn verwènde ‘m meej wè lèkkers.

Mar daornao moes ik denke òn mènne jongste zoon toen die zô oud was en ôk ‘n spreekbùrt moes houwe. Dè was wel en hêel aander verhaol.

We han toen en druk bedrèèf, vier schoolgònde kènder, èn die hadde meej z’n viere allerlei hobby’s èn òk allerlei bisjes rond et hèùs. We han twee honde, èn en stel knèène meej geregeld en nistje jong, en stuk of vèèf gaanze, tien dwèèrg-gètjes, krielkiepkes en dèùve, èn ôk nog vèèf pònny’s. Ons kènder krêege ôk pèèrdrijles in de waaj nòst ons hèùs, èn asser jong knèntjes of gètjes waare gebore, èn zeker as er ‘n veulentje gebore was, dan aten we beschèùte meej muisjes. Die han we dus aaltij in hèùs.

Toen we en flink hengstveulen hadden gekregen besloten we om ‘m te houwe, èn as ie drie jaor was en ötgegroeid om ‘m dan te laote castreere. Dan hadden we en grôot pèrd as ons kènder wè ouwer èn dus òk grôoter ware.

En toen onzen Amber drie jaor was hebben we op ene keer den veearts gebèld èn afgesproke wanneer dèttie zou kome. We moese netuurlijk òk on ons kènder ötlegge wetter ging gebeure èn wurròm. We vertelde ze as we dè nie lieten doen èn as ze er op wilde gòn rije, dan zou Amber aachter elke merry ongaon èn dan zouwe ze ‘m òk nie de baos kunne blèève. Onze jongste zoon was toen negen of tien jaor en vond ‘t allemol hèèl interessant en vroeg wèsse dan presies deeje. En ene grapjas die daor toevallig bij was die zeej; dan haole ze er de boezjies èùt. Laoter heb ik em verteld wè de veearts zou doen bij Amber en dèttie dan hêel rustig zou wòrre èn dèttie er niks van zou vuule omdèttie verdôofd zou zèèn.

Mar ôok dè onze Amber dan ginne hengst mir was mar ene rèùn, en dus zou hij nôot vur veulentjes kunne zörge. Wel zon we dan kunne beginne meej Amber alles te leere , zô dèsse er op konne rije.

Toen de veearts kwaam was onze jongste er as irste bij om er mar niks van te misse, en toen et aachter de rug was zeetie dèttie der en spreekburt over ging houwe.

Hij had alles opgeschreeve wètter was gebeurd, en alles op en rijke gezèt èn vroeg Mam ist zô goed. In et kort kwaam alles on de burt; er zijn hengsten merry’s veulens en ruinen, de grote zijn paarden en de kleinere zijn ponny’s. En over de verzörging van der hoeve en ‘t gebrèùke van de roskam en borsels, en de stal ötmeste en strooi erin doen. Over wè de pèrdjes zôal eete, hooi en brökskes en pulp en peeje. En daor kwaam gin boek öt de biep òn te paas, hij had alles wèttie wies öt de praktijk van alle dag. Van internet han we toen nog gin weet. En netuurlijk moes ie vertèlle wètter meej onzen Amber was gebeurd, over de veearts en de castratie. Ik vond dus dèttie z’n èège hêel goed had vurbereidt.

Nao aflôop mochte de klasgenootjes vraoge stèlle as ze die nog hadden.

Hij kwaam tèùs öt school èn netuurlijk was ik benuuwd hoe ‘t was gegaon. Toen ik er nor vroeg reageerdenie stug en kwaod , en vond ie meneer Johan stom. En dan wilde netuurlijk weete wètter òn de haand was. En hij vertelde dèt allemol goed ging tot dè êen van de kènder nao aflôop vroeg wè de veearts precies had gedaon, èn dè hij toen had gezeej; HIJ HEETER DE BOEZJIES UTGEHAOLD!!

En toen laag meneer Johan in enen deuk, en die moes zô hard laage dè meneer Jan van de klas nost ons kwaam kèèke wètter òn de haand was, èn toen Johan ‘t vertelde begon meneer Jan òk al zô hard te laage, nou leuk hùrre.

Omdèt er dùr niemand nog iets over boezjies was gezeej heb ik ‘m toen verteld dègge die in auto’s en brommers nôodig had om te kunne rije, èn dè was ik vergeete om hum te vertelle.

Toen ik laoter op ouderaovend de klas binnekwaam vur de rapport bespreking èn meneer Johan me ònkeek laag ie metêen wir in enen deuk, èn hij vond ‘t nog steeds ‘n köstelijk verhaol zeetie. M’ne zoon is nouw drie en dertig en kan er gelukkig òk om laage.