Al
tien jaor doe de stichting alles vur ons dialect
daormeej
verdient Tilburgse taol wardeering en respèct.
‘T
begon bij boerke Mutsers, tusse schèùfdeure bij ‘t dictee,
dè
trok toen hèèl veul Tilburgers, èn die din gèère meej,
aon
de aktiviteite die hullie prizzenteerde,
‘t
leesplenkske, ‘t woordeboek, waormee ge Tilburgs leerde.
En
elke keer han ze wir iets, öt langvervlooge jaore,
‘t
sjepflèske, de rommelpot, klèppers en draoikes gaore.
Ok
was er elke keer den buut, van onze Fraans Verbunt,
Dè
dieje meens er niemir is dè is harstikke sunt.
Z’n
woordeboekprebeersels en tonpraotakkedeemie,
hoetie
de Steek erbij betrok, hèèl spuls want jè dè kon ie.
Johan
had zeejtie bij ‘t dictee, ‘n les Tilburgs gedaon,
bij
‘t èùtrèèke van den irste prèès , toen zeetie hier vat aon.
Zò
was er ieder jaor wel iets wè ons is bijgebleeve,
dè
de Stichting Tilburgse taol òn ‘t Tilburgs heej gegeeve.
Nouw
komt et nuuwe woordeboek van de Tilburgse taol,
Ik
wil et kôope èn àkket heb lees ik et allemaol.
Paul
Spapens as de vurzitter èn al die aandre m(e)ense,
wil
ik bij deze danke en et allerbeste wense.
