En
blôote dame in de tèùn,
iets
wègge nie ver wocht.
Èn
dè dè hier gebeure zouw,
had
ik dus nie gedòcht.
Ze
dartelt over ‘t gezón,
plukt
bloeme hier èn daor.
Èn
dèsse wordt bekeeke,
daoraon
tilt ze nie zô zwaor.
As
wij zò zouwe renne,
meej
wapperende bille.
Zou
iederèèn die dè zou zien,
metêen
hêel èèrg gòn gille.
Mar
deze dame wordt bekeeke,
ze
vermòkt hier iederêen.
En
as ze drèègt te valle,
vange
we heur metêen.
Ze
is òk gek op waoter,
brengt
der èège zwembad meej.
En
iederêen is gek op heur,
want
jè zis nog mar Tweej.
