Vruuger waare alle meskes bruidje, bij allerlei fiste of dèt nou in de kerk of in de buurt was, zôas op deze foto mee en gouwe bröloft.

Klik foto voor een grote weergave

Den irste keer dè ik bruidje mocht zèèn, ik was toen vier jaor, mocht ik confettie strooie toen en nichtje van men der irste kemunie deej. En ik mocht nog hil den dag op et fist blèève ok nog.

En omdè ik et zô goed had gedaon mocht ik daornao vort in de maajmaond, en in de oktober maond meelôope in de processie in de kerk. In die maonde was et iedere zondag –middag lof, ter ere van Maria. En den irste, en den derde Zondag was et dan meej processie.

Dè was nog en hil gedoe om zôiets saome te stelle. Mar in de st. Anna perochie hadde we de twee dames van Strijp, (dè waare twee al wè ouwere ongetrouwde zusters) die dè allemaol regelden.

As ge mee wilde lôope dan moeste wel iets meeneme, b.v. en strooiselmandje, of en boske blomme ùìt oewe tùìn. In de maajmaond waare dè seringe, dè weet ik nog omdèk die vond stinke. En as ge niks bij oe had dan krêegde van die dames ene palmtak om te draoge of ge moest naost êen of aander bêeld meelôope wè dur en paor man dur de kerk wier gedraoge.

Omdè we aaltij mee naor et lof moese vonde wij et wel leuker as et mee processie was want dan hoefde tenminste nie zô lang stil te zitte.

Dan was er ok nog de Sacraments processie die in de parochie eens per jaor werd gehouwe. Dè vonde wij nog leuker want dan ginge ze de straot op, en as ge dan in de buurt van de pestoor liept die meej ons Heer onder zô’n baldakijn liep, en al die meense die langs de kaant stonde zaagt kniele , was et net of ze dè ok en bietje vur jou deeje.

En zô lang as we op de lagere school zaate hebbe men zusjes en ik dè gedaon.

En dan was er elk jaor ok nog den Hellig Hart optocht. Volges mèn was dè in Juni,

Vur de lagere schole op ene Vrijdag, en vur de volwassene op Zondag.

Op school werd dan hêel hard ge-oefend op et ‘’ Aan U o koning der eeuwen.’’

Elke school stelde z’n èège gedeelte van de stoet op, en al die gedeelte’s wiere vervolges op vaaste plaotse saome gevoegd, en zô kwaame alle schoole van Tilburg op den Heuvel bij mekaar , vur de Heilig Hart hulde.

De leste keer dè ik meeliep vergeet ik nôot, ik zaat in de zesde klas en ik was toen êen van de grôotste, en durrom moes ik bij die non kome die de stoet moes opstelle.

’t Was de bedoeling vertelde ze, dè ik den Hoorn des overvloeds zou draoge.!!

Ik zou dan midde tusse aacht klèène bruidjes lôope , die ieder en lintje vast moese houwe dè aon diejen Hoorn vaast zaat. Toen ik vroeg hoe detter zon ding ùìtzaag zeej die non:’’dat is een gevlochten mand in de vorm van een hoorn, gevuld met bloemen.’’ Nou dè leek mèn wel leuk, ik kreeg dan van school ene lange witte jurk aon, en zelf moes ik vur witte kniekouse en ene witte onderjurk zörge. En ok moes ik witte gymschoene meebrenge, die moeste dan irst witmaoke meej en papke van witkalk of krèètpoeier , en dan laote dreuge.

En ik had toen hêel lang haor in twee vlechte en die moese dan los, want dè vond die non schôon. En dan krêeg ik ene kraans van nepbluumkes op m’ne kop.

Ons Moeder vond dè netuurlijk prachtig dus zij zörgde det ammol in orde was.

Toen ’t zôver was ging ik naor school precies as afgesproke, en daor krêeg ik dieje lange jurk aon. En toen begon die non te zeure de m’nen onderjurk nie lang genoeg was want die scheen deur en dan konde m’n knie-e volges heur zien. Mar ze wies er wel iets op, ze zou prebeere of ze ‘m en bietje op kon rekke. ’t Gevolg was desse hil den onderste raand eraf scheurde en ik naor hèùs kon om ‘nen aandere on te trekke.

Daor was ons moeder nie blij mee.

En toen we dan eindelijk opgesteld stonde kreeg ik diejen Hoorn meej blomme in m’n haande, en zwaor dèttie was. Ze han em irst vol zaand gedaon vur desse die blomme der in deeje. Al hêel vlug had ik ’t gevuul dè m’n èèreme enen halve meter langer wiere. Ik kan oe wel vertelle dè den Heuvel toen hèèl ver was vur mèn.

En toen we op ons plaots stonden op den Heuvel, heb ik metêen per ongeluk expres dè onding op z’ne kop gezet, ’t zaand er ùit en de blomme trug erin.

Dè was dus gelèèk de leste keer dè ik bruidje was.