Als ik halverwege mijn
cappuccino ben wordt het tafeltje naast me bezet door
twee dames van begin veertig. Zuchtend bevrijden ze zich
van hun bonte verzameling draagtassen. Zo te zien zijn
ze aan koffie toe. En aan een plaspauze constateer ik
als de blonde gelijk na het afwerpen van haar jas
richting toilet trippelt. Haar vriendin, een modieuze
brunette, ploft neer in het kuipstoeltje en pakt de
kaart.
Twee cappuccino met Bossche
bol, schat ik haar bestelling in. Eerlijk is eerlijk, de
dames kunnen zo’n calorieënaanslag best hebben. De
serveerster komt en ik krijg gelijk. Tevreden duik ik in
mijn lectuur met op de achtergrond het aangename
gekabbel van hun conversatie.
Het moment dat hun
bestelling gebracht werd is me ontgaan. Als de
sensatietoon van het duo mijn aandacht trekt zitten ze
met een verlekkerd gezicht in zo’n glanzend bruine
traktatie te snijden, hetgeen tot een vreemde associatie
leidt. De dames bespreken namelijk een Tv-programma over
cosmetische chirurgie met de designvagina als
hoogtepunt.
Een designvagina. Het roept
bij mij onmiddellijk het beeld van Jan des Bouvrie in de
operatiekamer op.
‘Weet je wie dat ook heeft?’
vraagt de brunette vlak voordat ze weer een hap neemt.
Haar vriendin leunt nieuwsgierig naar voren voor het
verlossende antwoord. Dat komt uit een halfvolle mond:
‘Tanja.’
‘Je meent het. Had ik nooit
verwacht.’ Bijna wellustig genieten ze verder van hun
chocoladebol. Nog voordat ik me een voorstelling heb
kunnen maken van vriendin nummer 3, genaamd Tanja, krijg
ik meer informatie.
“Toen ze die vriend had, een
of andere zakenman met een penthouse in Scheveningen. De
hoofdprijs volgens Tanja. Kwam altijd naar haar flatje
omdat hij niet wilde dat zijn ex erachter kwam voordat
de scheiding rond was. O, hij vond haar prachtig,
helemaal perfect. Behalve haar schaamlippen dan.’ De
vertelster neemt even de tijd om de slagroom uit haar
mondhoeken te likken. ‘Die correctie kreeg ze van hem.
Als verlovingscadeau. Alleen moest ze de kosten zelf
even voorschieten. Ja, ja!’
De blik bij deze woorden is
veelbetekenend. Een laatste grote hap verhoogt de
spanning. Even slikken voor de ontknoping.
‘Het is uitgekomen toen
Tanja zijn adres is gaan controleren. Niks penthouse,
een rijtjeshuis in een nieuwbouwwijk, met vrouw en
kinderen. Laat maar niet merken dat je het weet, zo
gênant.’Die laatste zin fluistert ze bijna, heel
discreet. Dit moet om een hartsvriendin gaan.
De blondine knikt begripvol.
Van haar zal niemand wat ervaren. Ze veegt met een
servetje haar mond af, maakt haar ogen groot en
onschuldig en houdt haar wijsvinger voor de getuite
lippen: ‘My lips … are sealed.’
