INHOUD

JOHN VAN ERVE

CUBRA HOME

John van Erve

De rouwbrief van Hubertus van Malsen

 


 

Tussen de duizenden losse documenten, welke tot het archief van de schepenbank van Tilburg en Goirle behoren, trof ik de rouwbrief aan van Hubertus van Malsen. Hij overleed op 22 maart 1612 en was toen 57 jaar oud. De plaats van overlijden en begraven staat niet op de rouwbrief vermeld. Uit literatuur is bekend dat hij te ’s-Hertogenbosch werd begraven. [1]

 

Hubertus van Malsen was de zoon van Karel van Malsen, heer van Tilburg en Goirle, Oisterwijk, Peursum etcetera en Agnes van Wijck, vrouwe van Onsenoort en Nieuwkuyk. Zijn vader overleed in 1587, waarna Hubertus van Malsen hem als heer van onder meer Tilburg en Goirle opvolgde.

 

Naar alle waarschijnlijkheid werden de schepenen en andere belanghebbenden middels deze rouwbrief van het overlijden van Van Malsen op de hoogte gesteld. Secretaris Herman de Roy Jansz. heeft de rouwbrief vervolgens aan het archief toegevoegd. De rouwbrief vormt een zeer bijzonder archiefstuk.

 

 

 

Deo Optimo Maximo

 

Hic

Fatalem extremi judicii

diem praestolatur:

 

illustris vir

Hubertus a Malsen

dominus de Tilborg, Ghoirle,

Oosterwijk, Peursim etc.

Vir quietis, amans in pauperis,

Benevolus, in omnes comis

in Deum pius

 

Pro tot virtutibus

atque optimo pectore

quidquid in caelo est

gaudii repende

 

o liberalis! o magne deus

vivere desijt anno 1612

22 martij annos natus 57.

Aan de beste en hoogste God

 

Deze man

wacht op de noodlottige dag van het allerlaatste oordeel:

 

De illustere man

Hubertus van Malsen,

heer van Tilburg, Goirle,

Oisterwijk, Peursum enzovoorts.

Een man van rust, de armen erkentelijk zijnde,

welwillend, vriendelijk jegens allen,

vroom jegens God.

 

Voor zoveel deugde,

en voor het beste hart

zal alwat in de hemel is

[het hem] met blijdschap vergoeden.

 

O voornaam man! O grote God,

Hij hield op te leven in het jaar 1612,

Op 22 maart, 57 jaar oud.

 

(Mark Vermeer vertaalde de Latijnse tekst).

 

Nieuwegein, juli 2016

 

John van Erve

 

[1] Biographisch woordenboek XII, f.111 (A.J.van der Aa)