|
In het jaar des
Heren 1442 verleende Zijne Heiligheid Eugenius IV aan Portugal het
exclusieve recht om Afrika te gaan ontdekken. Zijn even heilige
opvolger Paus Pius II bepaalde in 1455 dat gedoopte Afrikanen niet
verhandeld mochten worden maar wel als slaven konden dienen.
Ongedoopte zwarten mochten derhalve
onbeperkt doorverkocht worden.
In een
advertentie voor zachte zeep, geplaatst in een krant rond de jaren
30 van de twintigste eeuw, zegt een wijsneuzig blank schoolmeisje
tegen een even oud negerinnetje met een stokje door de neus:
“Als je je met Driehoekzeep had gewassen zou je nu even blank
zijn als ik.” Men vond dat in die tijd een leuk reclamegrapje
Willemstad is een bijzondere stad met bekende maar ook onbekende
juweeltjes. De pastelkleurige gevels van de huizen in de oude stad
zijn door Unesco als werelderfgoed gekwalificeerd. Prachtige
stranden en een onvoorstelbaar rijk leven onder water verleiden
veel zonaanbidders, duikers en snorkelaars tot een vakantie op
Curaçao. Als de restauratie van veel wondermooie maar totaal
verwaarloosde architectonische schoonheden snel doorzet, zal dit
eiland er een attractie van wereldformaat bij hebben.
In een van die
fraai gerestaureerde gebouwen uit de koloniale tijd, waar vroeger
de slaven werden ondergebracht en daarna op de binnenplaats te
koop werden aangeboden, heeft nog maar kort geleden het museum
KURA HULANDA onderdak gevonden.
Een openbaring!
Zelden zie je een museum dat zo fraai en met zoveel smaak is
ingericht. Startend met een blik naar een zeer ver verleden,
waarin de mens zich oprichtte en van viervoeter de homo erectus
werd, wandel je langs documenten en voorwerpen die laten zien hoe
groots maar ook hoe vernederd Afrika is geweest. Grote
koninkrijken met hoog ontwikkelde culturen zijn door Europese
indringers onder de voet gelopen en vernietigd. Oude godsdiensten
waarbij stoffelijke en
geestelijke waarden in harmonie met elkaar verkeerden, werden
veroordeeld als heidense tovenarij. Nergens is met zoveel
brutaliteit een continent leeggeplunderd. Op indringende en soms
ontroerende wijze wordt getoond hoe de witte mens zich vanuit een
vermeende superioriteit verhief boven al wat niet christelijk was.
Pausen en koningen speelden politiek poker met miljoenen zwarten
als inzet. Hollanders
vervoerden, samen met Portugezen en Engelsen
honderdduizenden slaven naar Amerika, gretig gebruik makend
van de diensten van inlandse stamhoofden en koningen die zorgden
voor een regelmatige aanvoer van deze menselijke koopwaar.
Naast prachtige ivoren voorwerpen en beelden uit brons en hout
liggen in kleine vitrines kostbare juwelen, gouden en zilveren
sieraden, edelstenen en zomaar kleinoden die misschien niet veel
geld vertegenwoordigen maar bijna lijken te fluisteren met
hoeveel liefde ze gemaakt zijn.
Op houten panelen hangen spotprenten uit Franse, Duitse en
Nederlandse tijdschriften die illustreren hoe, nog niet zo lang
geleden, blanken dachten over zwarten.
Het museum geeft een eerlijk, ontroerend en zeer mooi vorm gegeven
beeld van het wel en wee van de voorouders van de huidige bewoners
van Curaçao. In
een van de kelders van de voormalige slavenverblijven is een
gedeelte te zien van een schip waarmee de slaven vanuit Afrika
naar Amerika werden vervoerd. Aan elkaar geketend lagen ze in een
donker hok naast elkaar als broden in een oven. Dan wordt waar wat
in grote letters tegen een muur op de binnenplaats staat
geschreven.
The
genocide of some 50 – 100 million African men, women and
children and the enslavement of millions of others is the BLACK
HOLOCAUST. (Martin Luther King)
In de maand
februari van het jaar 2000 staat op het Internet nieuws te lezen:
“Excuses
van Braziliaanse kerk aan indianen en zwarten
De katholieke kerk in Brazilië zal binnenkort zijn excuses
aanbieden voor de misstanden die de zwarte en indiaanse bevolking
van dat land de afgelopen eeuwen
hebben moeten ondergaan.
De kerk wil dat doen op 5 mei, wanneer het vijfhonderd jaar
geleden is
dat Brazilië door de Portugezen werd ontdekt.
De bisschoppen willen dan een document publiceren,
waarin ze hun spijt betuigen voor het opdringen van een vreemde
religie
aan de indiaanse bevolking en de ingevoerde zwarte slaven.
Vooral de jezuïtische missionarissen maakten zich daaraan
schuldig,
zo erkennen de bisschoppen.
Ook het feit dat de kerk nooit iets heeft gedaan om het lot van de
zwarte slaven
te verbeteren, wordt door de Braziliaanse bisschoppen betreurd.”
-
KURA
HULANDA
Op
de achterkant van het entreekaartje schrijft de dichteres Nydia
Ecury
Den Kunuku do bo mente
Rosa
rabia
Planta
pas
-
In de tuin van je geest
Woede
wieden
Vrede
zaaien |
