|
Schieten op vader
Dit
verhaal is mij verteld door mijn moeder. Ik was nog maar 2 jaar toen dit
gebeurde. Pa was in 1927 bij het gewerengilde, een genootschap voor mensen
met een geweer. Pa had er ook een maar hij had niet zo veel geld om een
nieuw geweer te kopen. Hij was wel bekend met metaalbewerking. Dus hij
knutselde zelf net zo lang een
exemplaar in elkaar tot het werkte.
En daar begint dit verhaal.
Pa, voorzichtig als hij was, wilde het eerste schot uit zijn
flobertgeweer graag zonder risico proberen. Daarom klemde hij het geweer
in de bankschroef in de schuur, deed een kogel .22
randvuur in het magazijn en
bevestigde een touw aan de trekker om zo tijdens
het afvuren op veilige afstand te blijven.
Het
touw legde hij netjes uit, naar buiten de schuur. Op het laatste moment
zag hij dat de kogel wel een gat kon slaan in het pleisterwerk. Daarom
pakte hij ergens een dikke plank en zette die als kogelvanger neer. Dat
ging niet meteen goed, hij
moest het wat verzetten. Intussen was de oudste zoon van twee dichterbij
gedribbeld. Hij pakte het touw en begon daaraan te trekken terwijl pa,
precies in de vuurlijn, de plank recht stond te zetten…
Moeder zag het gevaar en griste het touwtje uit de handen van de zoon.
Het was het laatste geweer dat in huis kwam. Ik heb het ook nooit meer
gezien.
(Goirle,
29 juni 2008)
