Vlaanderen, vakantie

Huub Moonen

Wat mij betreft is die slagzin goed gekozen en terecht, ik mag er graag vertoeven.

Al diverse jaren breng ik mijn vakantie door aan de fraaie Belgische kusten.

Weliswaar in een luxe appartement, twee keer struikelen van het strand, want ik hecht aan comfort en gemak. Ook strategisch gelegen nabij restaurants en tapperijen en de kusttram.

Een lucratieve vondst van onze zuiderburen, waar veel gebruik van wordt gemaakt.

Elk kwartier komt er een tram, die rijdt van Knokke naar De Panne en visa versa.

In de grotere plaatsen stopt hij vrijwel om de 400 meter, maar hij is desondanks altijd mudvol.

Jong en oud maakt massaal gebruik van dit vervoermiddel, compleet met hond of rijwiel.

Dit levert de maatschappij "De Lijn" goudgeld op, dus zo dom zijn die Belgen nog niet.

Wellicht denkt u nu, waarom België? Er zijn nog zoveel andere landen op de wereld.

Terecht, ook wij stelden ons die vraag. Dus bezochten wij diverse andere vakantielanden.

Maar daar zijn we van genezen. Wanneer je op zwarte zaterdag in een busje op weg naar Kroatië van de ene file in de andere stau rijdt, in de brandende zon vier uur staat te wachten voor je tegen een forse vergoeding door de Taurentunnel mag toeren, en midden in de nacht na een reistijd van 38 uren eindelijk uitgeput op je bed valt, dan krijg je heimwee naar België.

Een prachtig land Kroatië, zelden zo’n mooi land gezien. Maar voor mij, hoeft het niet meer.

Zet de voordelen van het Belgenland maar eens op een rijtje.

Reistijd hooguit twee uren, dus bij eventuele calamiteiten ben je weer zo thuis.

De autochtonen zijn nagenoeg voor honderd procent verstaanbaar.

Men is er ook zo beleefd en wellevend dat je het idee hebt er echt een welkome gast te zijn.

Als de zon schijnt is het er bloedheet en evenals in Zeeland valt ook in België aan de kust de minste regen. Het bier brouwen is daar uitgevonden en bij elk glas krijg je nootjes geserveerd.

De bakkerijen zijn ook op zondag open en zorgen voor verse croissantjes en stokbrood.

Er zijn schitterende steden, kerken en musea. Gratis, of billijk geprijsd te bezichtigen.

De shag, abdijbieren en de benzine zijn er, ook in het eurotijdperk, goedkoper dan bij ons.

Reden genoeg dus om een lans te breken voor Vlaanderen als vakantieland.

Natuurlijk ben ik niet zo naïef dat ik niet weet dat men ook daar aan de toerist wil verdienen.

Alleen gebeurt het daar niet zo gênant onbeschoft en weet men het aardiger te verbloemen.

Naar de volksaard wordt allereerst iedereen al aangesproken met u, ongeacht leeftijd of kledij.

Ook het woordje ‘alstublieft’ is niet besmet, maar wordt zeer frequent gebruikt in de horeca.

Bijvoorbeeld in een restaurant, na de bestudering van de menukaart komt de ober aan je tafel.

"Hebt u een keuze kunnen maken alstublieft". Tijdens de maaltijd duikt hij regelmatig op met de vraag: "Is alles voldoende en smaakt het u, alstublieft". Al zit je te worstelen met een steak vol pezen die niet weg te kauwen valt, dan spuw je de handel nog liever in je servet dan dat je de goede man teleur wilt stellen. Laf misschien, maar ’s mans benadering ontwapent de klant.

Toegegeven ik ben dan ook wel een softie, eerder meegaand, dan assertief of strijdbaar.

Al zou ik denken, meneer u bent een lul en uw vreten is niet te pruimen, ik zal het niet uitten.

Misschien dat ik me daarom zo verkneukel over de manier waarop ik dit jaar zulk een ober op een even beschaafde manier monddood heb gemaakt. Want wat wilde nu het geval?

Wij plaatsen onze bestelling en ik neem als dessert, huisgemaakte appeltaart met slagroom.

De ober buigt en neemt met een Toon Hermans ‘dank u wel, alstublieft’ de menukaarten mee.

Tijdens het hoofdgerecht verschijnt hij onopvallend achter mijn stoel en fluistert discreet van achter zijn servet: ‘Mijn oprechte verontschuldigingen meneer maar de appeltaart is uitgeput.’

Waarop ik even discreet vanachter mijn servet terug fluister: ‘Dat geeft niet ik heb geen haast laat hem maar even uitrusten.’ Zelden heb ik iemand zo verbouwereerd en stom zien kijken.

Babylonische spraakverwarring in België betekend uitgeput, in de horeca althans, uitverkocht.