De
maond mèij gift aalt en zeker vruger unne stùrmloop naor alle meugelijke
beevertplaotse, wor Bosch-beevert meej een van de drukste is. Zò gaauw de
mèijmaond is begonne drèije de beeverte naor Den Bosch op volle toere en
zit sondessmèires de St.Jan kèijvol mé beevertgangers afkùmstig ùit
alle richtinge van de Meierij. De mense komme te voewt, mé de fiets of
wè tegesworrig ook vort heel gewoon is mé d'n auto.
Merinus
Piete en Jan van Kriesjes, twee traow kerkgangers, ware van huisùit
jorlijks in de mèijmaond vaaste beevertgangers naor O.L.Vr van Den Bosch.
Laoter in 't beevertseizoen gonge ze dan nog mé de Hèllige Femilie of de
Congregasie naor Haondel, Kevelder of Haakendover.
Merinus
kos z'n èige nog goewd hèrinnere dèttie mé z'n vadder, ès jungske van
'n joor of zeuve vur d'n uurste keer mee mog naor Bosch-beevert aachter op
de fiets. Hij ston dè Jan van Kriesjes te vertelle op 't kerkpleintje
toen z'uit de kerk kwame nao de Mis van elf uurre.
"Jan,
ès d'n dag van giest're weet ik nog dè ons moeder 't 'r de hil week over
ha. Dè waar wè, ikke mé ons vadder aachter op de fiets meej naor de St.Jan.
Saoteressaoves
makte ons vadder z'n fiets klaor en liep ammel wengeldeweer èsof ie mé
men weet-ik-waor naor toew moes. Hij zùrgde dè de voewtsteune goewd
vaast zate en knupte 'n kussentje op de pakkedrager waor ik dan op moes
gaon zitte. Veul stelde dè nie veur want bèt afstappe vuulde ik heel
duidelijk de afdrukke van de spééle in bèij m'n bille. De baand wiere
naogekeke of ze hard zat ware opgepompt en ès dan alles klaor ston vur
d'n volgende mèirge, gonge al bèteds de wèllvers op de vensters.
Bèteds
naor sondessmèires moese we wir vruug ùit de virre. Um half zes wier ik
wakker gemakt dur ons moeder en um zes uurre reej ons vadder aon mé men
aachter op de fiets, mé de slaop nog half in m'n ooge, naogezwèijd dur
ons moeder die ons nog nao riep of we soms niks vergete han.
't
Waar unnen hille trap vur ons vadder zonder iets in z'n lijf, wè traowes
ok vur men telde, want we moese bèij nuchter blééve umdè we in de Mis
te
k'mmunie
zòn gaon.
Efkes
nao 't lùie van 't half uur ware we in de Triniteitstraot waor ons vadder
bè Strang z'n fiets stalde. 't Is tege zeuvene ès we same over de Parade
loope en de St.Jan binnegaon. Jonge, jonge, wèn groote kerk waar dè. Dor
kos die van ons wel twee kirres in. Hillemaol veur in de kerk en òlling
in de bloeme verlicht dur wel honderde karse ston O.L.Vr. te pronke. 't
Makte zònne indruk op men dè'k m'n èige bekant nie mer dùrfde te
bewege. Wor toch al die mense vandaon kwame die al in de kerk zate wies ik
nie, mar ik ha d'r nog noit zòveul bè mekare gezien Wèn belevenis.Van
bidde is toen nie veul terècht gekomme weet ik me nog te hèrinnere.
Nao
de Mis die 'n dik uur geduurd ha, zin ons vadder dèttie vort honger ha.
Vurral gekrege netuurlijk van 't fietse mé men 'r aachter op. Erres in 'n
kefeej veur in de Hintemerstraot bestelde'n ie vur z'n èige koffie en vur
men limmenade.um 'r de meejgebrochte bòt'ramme bè op te kunne eete. Toen
we die weggewerkt han vroeg ie of ik miskien nog 'n worstebreujke luste.
Ik zin door nie nee op dè begrepte, alhoewel ik nie krèk wies wè of dè
eigelijk waar 'n worstebreujke. Efkes laoter kùmt unne menheer, òlling
in 't zwart gekleed, ons twee burdjes brenge mé vur ieder twee
worstebreujkes 'r op.
Ik
viet 't één in m'n haand en beet 'r 'n stuk af. Wè waar dè nou?
"Vadder,"
zin ik heel zachjes dèt 'n aander nie kos heure, want 't waar ontzettend
druk int kefeej, "kek nou toch, dor zit worst in…" Hij skoot
zò in zunne laach dèttie z'n èige bekant verslikte in z'n worstebreujke
en zî: "Ja jungske dùrrum hèite ze ok wórstebreujkes." Ik
moet zegge Jan, dè ze me goewd gesmakt han. Ja, wies ik veul over
worstebreujkes. B'ons thuis kwame die dinger noit op toffel.
Ès
we driej ketier laoter wir op huis aon doewn en 't dùrp binnerééje, is
de leste Mis haost of heel aon de gang."
Jan
ha zò aondachtig naor 't beevertverhaol staon te luist're dèttie nie ins
geheurd ha dè d'n aachterbaand van z'n fiets zuutjes leeg ston te loope
en moes zòdoende dizze keer mé de fiets aon de haand naor huis toew.
Miskien unne skraole tròst, mar och 't waar toch zondeg en ha d'n ted aon
z'n eige.
