Klaas de Graaff

Nog maar 21 jaar

Misdaad: Vrijspraak moord

Jaar: 1927

Topografie: Oss

Nog maar 21 jaar

Hij was nog maar 21 jaar, Marinus van Nuland uit Oss, die als arbeider werkte bij Hartogs exportslagerijen. In de nacht van vrijdag 14 op 15 januari 1927, toen de lonen net waren uitbetaald, gingen de arbeiders, zoals elke week gebeurde, hun zuurverdiende centen omzetten in drank. Koos van Berne die snipverkouden was, had de raad gekregen zijn euvel met een halve liter cognac te bestrijden. Na kroeg in kroeg uit bezocht te hebben, kwamen de 29 jarige Lambertus Geurden en Koos erachter dat ze daar de dure cognac niet  schonken, dus werd het jenever en bier. Toen de cafés hun deuren om twaalf uur sloten, wisten de dorstigen hun weg te vinden in de kroeg van de weduwe Van Galen in de Arendstraat, waar wel 20 mannen hun toevlucht zochten. De jonge Marinus van Nuland, die van een personeelsvergadering van de slagerij af kwam en niet anders dan een rijksdaalder in zijn zak had, legde die op tafel in de hoop dat die wel later gewisseld zou worden.

Maar daar had hij zich in vergist, want niet veel later was het zilveren muntstuk verdwenen. Herrie onder het al dronken mansvolk, maar niemand was om twee uur nog aanspreekbaar.

Om die tijd vertrok de 28 jarige Lambertus van Geurden, vlak daarna gevolgd door Martinus. Niet lang daarna vonden ze de jonge knul met open gesneden keel zielloos voor het café liggen. Ze verdachten al snel Lambertus en bij hem thuis gekomen zag de politie duidelijke bloedsporen op zijn kledingstukken.  Dat was voor hen voldoende om hem in het huis van bewaring van Den Bosch in hechtenis te nemen.

Enkele dagen later droeg pastoor Bloem voor de overledene in de Heilig Hartkerk een requiemmis op.

Afbeelding van BHIC

Lambertus beweerde stomdronken geweest te zijn. Zo zat dat hij niet eens wist waar hij was geweest. Wel vijftig borrels had ik op, zei hij tegen de president van de rechtbank tijdens de behandeling op 23 juni in ’s-Hertogenbosch. En dus wist hij ook niets te vertellen  over de moord op Martinus. Met nog wat inhoudsloze verklaringen van  zeven andere cafébezoekers kwam de rechtbank ook geen steek verder. Niet gek dat de advocaat Mr. Tonnaers voor vrijspraak pleitte. Wegens gebrek aan wettig bewijs kon de rechtbank niet anders dan tot vrijspraak komen.