Klaas de Graaff

Korporaal Wassilie

Misdaad: poging tot gifmoord

Jaar: 1918

Topografie: Tilburg

Korporaal Wassilie

Hij was geen ideale echtgenoot voor Cornelia van der Wissel. Haar huwelijksleven van acht jaar schilderde zij af als een hel. Getuigen hadden zelfs gezien dat hij haar en beide kinderen met een stuk hout had afgeranseld.  Soms ook smeet hij hun koffie in het gezicht en had hij zijn vrouw een keer in het kanaal gegooid. Dat was volgens haar dan ook de reden dat zij er met zijn kameraad Janssen een stiekeme verhouding op nahield. Zij had Janssen leren kennen toen het echtpaar Johan Cornelis Wassilie in Amsterdam woonde en korporaal Janssen bij hen  kostganger was. Met hem kwam zij overeen dat zij Wassilie met gif om het leven zouden brengen. Voor dat doel wist Janssen in Amsterdam een flesje ‘zoutgeest’ aan te schaffen, waarmee zij samen Wassilie zouden ombrengen. Vooraf aan de toediening van het dodelijke gif zou het liefdeskoppel met twee flessen jenever de slechte echtgenoot, die een drankorgel was, zat gaan voeren.

Zij had haar minnaar het kostgeld laten behouden, opdat hij dan nog voldoende reisgeld zou hebben om van Amsterdam naar Tilburg te reizen. Zij spraken af om het aan het Wilhelminakanaal bij Lijnsheike op een braspartij te laten aankomen. Hun plan werd echter verstoord doordat beide mannen een hevige ruzie met elkaar kregen, waarbij Wasselie plots een scheermes trok. Kennelijk was Janssen hem te vlug af en wist hij hem het dodelijke wapen te ontfutselen en daarmee in een haal zijn halsslagader dodelijk te treffen.

Het had op een zelfdoding moeten lijken, maar de kundige Tilburgse inspecteur Soentjes had al gauw door dat dit een truc was en arresteerde Janssen op grond van doodslag dan wel moord. Cornelia had volgens de krant toen uitgeroepen dat zij Janssen wel had verdacht van moord op haar man. Zij zette hem op een hysterische manier in een kwaad daglicht, maar toen zij aan een scherp verhoor werd onderworpen, bekende zij ten slotte haar medeplichtige rol. De krant noemde haar een komediante die huilend aan het graf had gestaan. Vlak na de begrafenis was zij met een broer en een zwager van Wassilie naar Amsterdam vertrokken. Toen korporaal Janssen ’s avonds was doorgeslagen en Cornelia van medeplichtigheid had beticht, viel voor haar ook het doek.

Misschien was ze met haar 18 jaar te vroeg getrouwd en kon zij haar slachtofferrol moeilijk hanteren. Toch waren er uit dit huwelijk twee kinderen geboren, één van zes en één van twee-en-half.

De rechtbank veroordeelde haar op 20 mei 1919 na een eis van negen jaar tot het ondergaan van een gevangenisstraf van acht jaar, maar het gerechtshof in de Brabantse hoofdstad verminderde die straf tot vijf jaar.  Korporaal Janssen echter moest een straf van twaalf jaar bezuren.