Klaas de Graaff

 

Motief verduisterd

 

Misdaad: moord

Jaar: 1932

Topografie: Strijp, Wintelre, Eindhoven, Made, Berkel-Enschot, Woensel, Best

 
INHOUD DE GRAAFF MOORDZAKEN IN BRABANT

CUBRA HOME


© 2019 Klaas de Graaff & Stichting Cultureel Brabant


 

 

 

Motief verduisterd

Hij kon zijn ogen niet geloven, melkrijder Spanjers uit Wintelre toen hij in de ochtend op 10 mei 1932 om acht uur langs de Heuvelsedijk in Strijp een lichaam van een jonge vrouw zag  liggen, langs de greppel. Toen hij het lichaam naderbij kwam, bleek het een dood meisje te zijn met een gapende wond in haar hals. Sommige kranten schreven zelf dat ze onthoofd was, want dat klonk spectaculairder. Op het lijk lag een briefje met de mysterieuze tekst "Het meisje is door onbekenden vermoord. De jongen vindt men verderop." Maar speurwerk in de omgeving leidde niet tot enig resultaat. Zij bleek de negentienjarige Johanna de Groot te zijn, werkzaam als fabrieksarbeidster bij Philips gloeilampen. Haar ouders hadden een manufacturenwinkeltje in de Schootsestraat.

Oudste uit een gezin van acht kinderen, vier jongens en vier meisjes. Uit nader onderzoek kwam vast te staan dat het slachtoffer met de dader had gevochten; er lag een bebloede zakdoek met een knoop erin bij het lijk; waarschijnlijk was ze van achteren beet gegrepen.

De avond ervoor was zij met haar verloofde Cor de Bar gaan wandelen, maar niet teruggekeerd. De ongeruste ouders, broers en buren lukte het niet Johanna te vinden. De verloofde droeg die avond een  slappe beige vilthoed. Haar plan was om die avond bij haar oom langs te gaan, wiens dochtertje die dag jarig was, maar ook daar was ze niet aan gekomen.

Bij navraag door de politie bij familieleden De Bar in Made, waar hij geboren was, bleek hij daar niet geweest te zijn. Even dacht men dat het gevonden lichaam op de rails dat op die zelfde dag door de trein gegrepen was vlakbij Berkel-Enschot dat van Cor de Bar zou zijn, maar dat  kon niet, want deze man droeg namelijk een bril. Cor niet.

De politie had al gelijk een vermoeden dat de verloofde Cor de dader zou kunnen zijn. Dat werd bevestigd toen ze bij huiszoeking bij zijn ouderlijk huis aan de Boschdijk, waar zijn vader een cafébedrijf voerde een papiersnipper vonden die volkomen paste bij het uitgescheurde deel van het mysterieuze blaadje op het lijk van Johanna. Waarschijnlijk had hij dat thuis met vaste hand op zijn gemak met potlood geschreven. Zijn daad zou dan duiden op moord met voorbedachten rade. De vier-en-twintig jarige Cor, al enkele jaren zonder werk, leek niet het type van een agressieve man. Stond in tegendeel bekend als een oppassende man, die nooit in cafés kwam.

Op 13 mei vond onder grote belangstelling de plechtige uitvaart plaats van Johanna de Groot. Voor de woning in de Schootsestraat vormde zich om half negen de lijkstoet met haar collega’s en de bewoners die veel kransen met zich mee droegen.  In de Sint-Crudokerk droeg kapelaan Van Ierland de Heilige Mis op, waarna het lichaam aan de aarde werd toevertrouwd aan het achtergelegen kerkhof. De politie hield nauwlettend het gebeuren in de gaten.

De zoektocht naar hem ging door. In een buitengewoon politieblad stond de opsporing van Cornelis de Bar, geboren te Made op 18 juni 1908. Hij was 1,75 meter lang, ovaal aangezicht, donkerblond achterover gekamd haar, gekleed in een blauw kostuum en lopend op zwarte lage schoenen.

Enkele dagen later hadden twee jonge vrouwen uit Woensel een verwaarloosde, schichtig kijkende jongeman gezien, die beantwoordde aan het signalement. Met een groepje padvinders was een politie-inspecteur de heide afgezocht. Zonder resultaat.

Dan ziet op 18 mei een vrouw uit Best in het Wilhelminakanaal, tegen de beschoeiing het lijk van een man, dat al enige dagen in het water gelegen moest hebben.

Een motief is nooit bekend geworden. Mogelijk was er tussen beiden onenigheid ontstaan, Misschien had één van beiden de relatie willen ontbinden en kon de ander dat niet aanvaarden. Misschien was het meisje van hem zwanger geraakt en wilde Cor haar niet trouwen. Ook zijn suïcide zal gepland zijn geweest, getuige het briefje dat hij thuis al had geschreven.  De dader lag inderdaad verderop, al duurde het een week voordat ze hem vonden.

Het gezin De Groot. Rechts tegen de deur Johanna de Groot.

"De begrafenis van Mej. Johanna de Groot, het slachtoffer van den moord te Strijp."

Eindhovensch dagblad, 14-05-1932. Bron: Delpher.