Jan Jaansen

't Briefke van duuzend

 

 

Oome Teun ha van Jan Ansems 'n koei gekocht, 'n schoone, zwartbonte melkkoei, en heel z'ne stal was ervan opgefleurd. Z'n zuster Hanna liep wel tien keer op 'nen dag naor de stal om et dier te bekijke. Enkelde daogen laoter zaat Jan Ansems bij oome Teun in huis en oome Teun telde riksen in rijkes op taofel en Jan Ansems rookte z'n pijpke en keek naor de rijkes en rekende nao deur z'n rookwolken hene. "Ik koom er nie," zee oome Teun, "ik koom er nie mee m'n zilvergeld. Ik zal 'ns gaon kijken!" En hij gong nog 'ns op z'n sokken d'opkaomer in naor de groote kaast om nuuw geschut... Hij kwaam terug mee 'n briefke in z'n haand: "Ik heb alleen mar groot geld over, Jan, 'n briefke van duuzend. Kunde gij 't klein krijge?!" Jan sloeg z'n borreltje ineens om in z'ne mond. "Hoem!! Mee geen meugelijkhei! Ik wo'k et kos wissele! Dè kan geen meensch hier in den Haaikaant klein krijge!" "Ik weet er raod op," zee oome Teun, "mergen moet ik naor de stad en daor laot ik et briefke wisselen en klaor is Kees! Overmerge kunde 't geld komen haolen!" "Accoord!"

Daogs daorop oome Teun naor de stad, mee 't briefke van duuzend in z'n portemonnee en 'nen leegen geldbuil in z'ne zak. Hij stapte 'n bank binnen en kreeg de duuzend pop gewisseld in baar zilvergeld. "Potdorie, wè's dè zwaor! As m'ne zak mar nie losscheurt!" De klerk keek medelijdend vanuit de hoogte naor oome Teun, die den geldbuil in z'ne jaszak werkte en oome Teun zee: "Alla kom, haawdoe war, en dè ge bedaankt bent dè witte wel!" Oome Teun liep over de straot en kreeg bij iederen stap 'n klap tegen z'n beene. "Wel 'n goei manier om oew geld nie te verlieze: as ge geen klappe meer krijgt, is 't geld er vandeur!"

"Kijk, oome Teun!" "Hé, De Wit! Ik zu oe nie gezien hebbe, maar ik zaag oe!" "En omdè'k oe zaag, záág ik oe, aanders ha'k oe nie gezien gehad!" vulde boer De Wit aon, die van Baozel vertrokken waar en in de stad waar gaon wonen zoo gerekend als rentenier. "Zeg, De Wit, jongen, ik zu zeggen: stap mee op, mar ik kan haost nie veuruit!" "Wè mankeert eraon? Eksterooge?! Deurgeloope? 'n Kaai in oewe zak?" "Geld!" "Geld? Laast van geld? Dè's plezierig!" "Weete gij er geenen goeien raod mee, De Wit?" "O-jao-wel! Gif mar op, ik kan et wel gebruike!" "Leelijken mieljonair! Ik heb hier duuzend guldens aon zilvergeld in m'ne zak, mar dè's geen gesleep, zeg!" "Stuur et mee de post over!" "Gao dè?" "Wel zeker!" "En krijg ik et dan zóó weer aon?" "Precies effe veul! En 't kost mar 'n paor dubbeltjes van opsture!" "Daolijk doen! Helpte 'n bietje?" "Giender is 't postkantoor, kom mar mee!" De Wit maokte alles veur oome Teun in orde, schreef oome Teun z'n adres op 'nen envelop, telde 't geld aon 't loket neer, kocht den postzegel en "aongeteekend" gongen de duuzend pop naor oome Teun z'n huis in den Haaikaant bij Baozel.

Oome Teun en boer De Wit wilden saomen 'n bitterke drinken in 'n café vlak bij 't station en mee lichte zakken stapte oome Teun deur de straote. In een van de winkels zaag oome Teun mombakkesen en neuzen hangen en hij sloeg haost dubbel van plezier. Zoo'n neus moet ik hebbe! En mergenvruug zet ik 'm in m'n bed op veur dè Hanna me roept en dan doe ik net of dè'k mee zoo'nen kokkerd uit bed koom en dan za'k zegge: "Hanna, ik hè gedroomd dè Onzen Lieven Heer mee 'n benneke neuzen veur me stond en dè-t-ie zee: Oome Teun, ge hebt de keus! Kies 'n goei uit mijn benneke, menneke, want 'n goeie gevel siert et huis! En vat naa nie zoo'n snotneuske, nie zoo'n wipneuske, mar híér zóó-iets bijveurbeeld..." Mee dè-d-al waar oome Teun den winkel ingesjokt en kocht er 'n kokkerd van 'n neus! Den volgenden mergen verschrok taante Hanna leelijk van Teun z'n neus en toen ze 't in de gaoten ha dè't papier waar, wier ze kwaod en zee: "Ge zit vol streke, gek daor ge staot! En dè droomt van neuzen en van Onzen Lieven Heer! Ik heb gedroomd dè ge oew duuzend gulden kwijt zijt! Aon 't geld denkte nie, daorover droomde nie!"

Onder de koffie kwaamp den brief:

               Aangeteekend

               Aan den WelEd. Heer Antonius van Halderen,

               te BAZEL (Heikant)

Oome Teun dee 'm open: een briefke van duuzend gulden! "Wel gaddorie, naa zijn we nóg effe wijd van huis! En ik heb aon 't postkantoor toch duuzend gulden in zilver neergeteld! Weurom sturen ze me naa weer papieren geld!?" "Ge moest in de plaots blij zijn, dè ge oew duuzend gulden nie kwijt bent!" "Naa komt vanmiddag Jan Ansems en dan heb ik nog alleen papieren geld in huis!" "Weete wè, Teun? Ge had in plek van 'n groote neus twee groote ooren moeten koopen, ezelsooren, die zu'n oe goed hebben gestaon!"

 

Bronvermelding:

"'t Briefke van duuzend" verscheen in de Nieuwe Tilburgsche Courant op:

- donderdag 5 oktober 1939