INHOUD VAN SCHIJNDEL
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
AUDIO
SPECIAAL

Ad van Schijndel

De dwaasheid van een uil
(Beeld: Jan Vermaat)

Ik ben gekomen met het narrenschip

en aan de oevers hapten de vissen

de resten van mijn gulzigheid.

 

Ik heb mijn onzalige hoofd gestoken

in het hooi en de manke landloper

zijn laatste hoop ontstolen.

 

Op een witte merrie gezeten heb ik

zesenzestig drappige ronden gereden

rond de vijver van de lust

en mijn oude wijsheid verkwist

aan de slet die mijn been omknelde.

 

Als bij een dronkelap is de pret

mijn hoofd ontstegen.

Op een laatste tak gezeten

sluit ik de ogen voor mezelf.

 

 

3 april 2001