Ad
van Schijndel
In
mezelf verloren
Voorovergebogen,
ingetogen,
meer
vorm dan mens
draag
ik mijn naaktheid aan je over.
![](beeld2100.jpg)
Wat
zich strekte in een eigen wereld,
waar
ik reikte naar een medemens,
wat
ik liefkozend in de ruimte omarmde,
is
in mezelf gedoken:
met
wat slierten plakkend haar
en
verder één amorfe klomp
verdraag
ik toon noch licht noch hand.
![](beeld2100.jpg)
Ik
prijs mij gelukkig
met
een enkele zachte glooiing
en
de kleur van een hoopvolle huid,
![](beeld2100.jpg)
in
de middag nóg herkenbaar,
dat
wel.
![](beeld2260.jpg)
Ad van Schijndel
,
29 april '01
Beeld:
Mieke Beijer