De Vakanties van Vroeger
Stuur ons uw verhaal over uw vakantie van vroeger
Inzendingen: leed@brabantsdagblad.nl

Ed Schilders

De vakanties van Vroeger ( Oproep - 2 columns)

‘Ik heb een koekje uit de koektrommel gepikt.’ Dat biechtte Anne Marie Akkermans als meisje van 7 jaar. Deze eenvoudige, bekende kinderzonde krijgt een mooiere betekenis door wat zij eraan toevoegt: ‘Het trieste was dat er bij ons thuis, vanwege flinke armoei, geen koekje was te vinden. Er was een lange periode aangebroken waarin de broodmaaltijd bestond uit boterhammen met appelmoes of suiker, want dat smeerde zo voordelig uit, je kon er zes kinderen mee zoet houden!’

Dit is (voorlopig) de laatste mededeling over biechten waar we op in gaan, maar u kunt over alle onderwerpen van het laatste halfjaar blijven mailen (leed@brabantsdagblad.nl) of schrijven. We zullen ze in elk geval opnemen op de Leed-pagina’s van http://let.kub.nl/literair. Daar staan nu meer dan 100 bijdragen van de Leed-lezers, en daar zijn we trots op. Dank!

Het verhaal van mevrouw Akkermans biedt diverse aanknopingspunten voor nieuwe vragen. Over armoede bijvoorbeeld. Maar de vakantieperiode is begonnen, en dus willen we daar graag meer over weten. Als kind bracht ik de ‘grote vakantie’ door bij mijn oma in Enschot. Zeven kilometer van mijn woonplaats Tilburg. Toch leek het een wereldreis. Eenvoudige vakanties waren het, wel niet met appelmoes op brood, maar toch in een tijd waarin ranja nog bijzonder was, en Exota-limonade een tractatie. Maakte u ook uitstapjes naar de bossen, een speeltuin, of zelfs de Efteling? Kwamen er neefjes of nichtjes over? Tenten bouwen, boomhutten, kuilen graven, dikkoppen vangen, verstoppertje spelen onder de graanschoven, en andere vakantiepret, daar willen we alles van weten. En wat deed u als het regende? Knutselen met wc-rolletjes en lege luciferdoosjes? Of vast een vlieger bouwen in afwachting van beter weer? En hoe snel ging die vlieger, met graspollen in de staart gebonden, dan weer kapot? Of behoorde u tot de gelukkigen die echt heel ver weg gingen? Bijvoorbeeld wel helemaal naar Zoutelande.

Culinair

Enige weken geleden werd ik geënquêteerd over ‘het vakantiegevoel’. De stem vroeg onder andere wat mijn favoriete gerecht was dat ik op een vakantie had leren kennen. Ik twijfelde tussen paella en boeuf bourguignon, maar antwoordde uiteindelijk: bouillabaisse. Toen ik de telefoon had neergelegd, dacht ik aan Spanje en Frankrijk. Ik had honger.

Vorige week vroeg ik de lezers om aan leed@brabantsdagblad.nl herinneringen aan de vakanties van vroeger op te sturen. Voor de meeste mensen waren dat eenvoudige vakanties, dicht bij huis, bij familie meestal. Voor mijzelf is Enschot, bij Tilburg, jarenlang een favoriete reisbestemming geweest, met een grote tuin als voornaamste attractie. Er kwamen de eerste drie dagen nog geen verhalen binnen, maar we wachten geduldig af.

Op het internet vond ik dergelijke verhalen nergens. Wel bergtochten door Jemen, treinen door Mongolië, en duiken op de Malediven. Zie bijvoorbeeld www.reisverhalen.nl met 156 uitgebreide reisverslagen. Het voedsel dat op zulke reizen verorberd wordt, is uiteraard even exotisch als de reisbestemmingen.

Toen was er een lezer die me wees op het verhaal ‘Brabant is prachtig’ van Simon Carmiggelt, waarin een Amsterdamse melkboer zijn vakantie in een Brabants pension bejubelt. In minder dan drie pagina’s passeren bijna vijftig lekkernijen de revue: ‘Elke dag andere soep. Ballen d’r in. Zulke ballen. En zuivere vleesballen hoor.’

Na het lezen van dit verhaal schoot me te binnen welk gerecht ik eigenlijk had moeten opgeven aan die enquêtejuffrouw. De geur en de smaak van de zomervakanties van vroeger: ei met tomaat op witbrood. Snij het hardgekookte ei en de tomaat fijn; vermeng ze; voeg naar believen mayonaise toe en een beetje suiker. De tomaten hadden we zelf geplukt in de vakantietuin in Enschot, het ei was van de kippen die we mochten voederen. Dat scheelt natuurlijk. Dat proef je.