________________________________
[10
november 2016 - nr 296)
Een oude
dag
Nederlandse studenten hebben een zelfrijdende rolstoel uitgevonden.
Het karretje weet eigenstandig de weg in huis en naar de buurtsuper.
De oudere, zich moeizaam voortslepende medemens wordt werkelijk
niets bespaard. Niet dat die buurtsuper er straks nog is, want de
middenstand gaat ernstig gebukt onder de toenemende vergrijzing naar
het schijnt. Oudjes kopen niks. Alleen opticiens en boekhandels
leven straks op. En op de radioreclame hoorde Schoonebeek een
aanbieding voor een traplift met vijfhonderd euro korting. Dat moet
dan wel een heel duur ding zijn, dacht hij nog. Maar in ieder geval
ging het om nog een bedrijfstak die gouden tijden tegemoet
gaat.
In het
vooruitzicht van een oude dag weet Schoonebeek nog wel een paar
dingen die behouden moeten blijven. De papieren krant. Worst- en
kaasmakers. De Duvelbrouwerij en voldoende horecagelegenheden om het
spul te slijten. Ouderwetse grammofoonplaten met elitaire muziek.
Kippenboerderijen en eiermijnen. Spek om de eieren mee te bakken. De
sociaaldemocratie. (Nee, niet dat verwaterde, van ideologische veren
ontdane Lourdeswater van Samsom en Asscher, maar het degelijke spul
van Koos Vorrink.)
Informatieve en diepgravende televisieprogramma’s over de klassieke
oudheid, vaderlandse geschiedenis en cultuur. Op een Nederlandse
BBC.
Schoonebeek zucht, staat op en loopt naar het raam. Beneden op
straat fietsen studenten en scholieren naar universiteit en
middelbare school. En winkelmeisjes naar de bedrijfjes die nog wel
open zijn. Die winkelmeisjes moeten natuurlijk ook blijven. Net als
al die andere vrolijke kinderen.
Hij
loopt naar de ijskast voor een eerste Duvel. Beetje vroeg vandaag,
maar allez. Van die meisjes wordt hij nou eenmaal altijd een beetje
weemoedig. Misschien moet gewoon alles maar blijven.
|