________________________________  [24 mei 2012 - nr 282)

Koopzondag

Schoonebeek is gek op die Tilburgs koopzondagen. Van hem mocht het elke dag koopzondag zijn. Niet alleen verlevendigt het zijn dagelijks gang naar de stamtafel, maar het geeft ook nog eens ruimte aan impulsaankopen in een groter warenhuis of bij de boekenboer.

Afgelopen zondag heette de impulsaankoop Celinspecties, het derde bundeltje van Ester Naomi Perquin. Nou klinkt dat ‘derde bundeltje’ alsof Schoonebeek op de hoogte is van de dichterlijke carrière van die mevrouw Perquin, maar dat is hij niet. Sterker nog, hij had nog nooit van haar gehoord, wat een betrekkelijk grote schande is, omdat haar eerste bundel al uit 2007 stamt en zij bovendien al meer dan een jaar de stadsdichter van Rotterdam lijkt te zijn.

Maar goed, de kennismaking was er niet minder om. Haar eerste woorden waren namelijk: ‘Liet me argeloos vallen die dag in andermans leven, andermans / autorijles, boodschappenlijstjes, college, in andermans / aarzelingen, beginnende benen op dansles. // En overal wist ik de weg, […]’

Kijk, als iemand zich met die woorden aan hem voorstelt, kan het bij Schoonebeek niet meer stuk. Vooral iemand die overal de weg weet, spreekt hem bijzonder aan. Want hij weet zelf nergens de weg, al helemaal niet in de poëzie. Ester wel.

Twee straten verderop drinkt Schoonebeek zijn eerste Duvel van die dag. Naast hem ligt de krant van gisteren, want dat heb je dan weer wel op koopzondagen, de krant is altijd van gisteren. De boekenboer en de kroegbaas zijn nog niet zover dat zij ook The Sunday Times of The Observer in het zondagpakket opnemen. Daarvoor zijn de koopzondagen nog te jong, te broos en te kwetsbaar.

In Gilze-Rijen, leest Schoonebeek, schaffen ze de koopzondagen weer af omdat die dorpjes bij nader inzien toch niet van die toeristische trekpleisters zijn, als ze volgens een eerder plan wel waren. In Tilburg weten ze dat en daarom rekenen ze alle omliggende attracties ook maar gewoon mee. Beekse Bergen, Baarle Nassau, de Efteling: allemaal Tilburg.

Schoonebeek drinkt zijn Duvel (en bestelt een tweede), kijkt naar de krant en naar de dichtbundel. En vraagt zich af wie er toch eigenlijk schuld heeft aan al die gekte. Eén ding staat als een paal boven water: het ligt nooit aan hem.

Of in de woorden van Ester Naomi Perquin: ‘Je kunt ook vinden dat alles aan de ander ligt, want / er is altijd een keuze, iedereen is altijd maker / van keuzes. Iedereen is altijd maker.’

Waarvan akte.

Buiten loopt iemand met een tamelijk volle boodschappentas langs het zondagse terras.