Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert

Hoofdredactioneel commentaar 28-8-2007

SADC leiders moeten eerlijk zijn

Op hun bijeenkomst in Lusaka vorige week riepen de SADC leiders op om de sancties tegen Zimbabwe op te heffen. Dit, zeiden ze, zou de problemen van het land oplossen die, beweerden ze, werden overdreven.

Allereerst, als de problemen van Zimbabwe worden overdreven, waarom verknoeien ze dan tijd door energie te steken in het oplossen van een probleem dat er niet is.

Ten tweede lijken ze Mugabe’s misinformatie over sancties tegen Zimbabwe geheel en al te hebben aanvaard.

We hebben het eerder gezegd en we zeggen het opnieuw: Er bestaan geen economische sancties tegen Zimbabwe. Er zijn enkel reisbeperkingen tegen zo’n 130 hoge Zanu (PF) functionarissen en het wordt hen niet toegestaan om hun op onrechtmatige manier verkregen voordeel in Europese of Amerikaanse banken te stoppen. Er bestaat ook een wapenembargo, dat Mugabe weerhoudt van de aanschaf van geweren, kogels en andere wapens om tegen zijn eigen volk te gebruiken. Maar hij heeft het klaargekregen om die hoe dan ook uit Israël en China te halen.

Zimbabweaanse zakenlieden blijven zaken doen met de rest van de wereld.

Voor de goede orde, Zimbabwe blijft zaken doen met de EU en de VS. Feitelijk is de handelsbalans – die miljoenen US dollars per jaar beloopt - in Zimbabwe’s voordeel.

Er zijn honderden bedrijven uit de EU die tot vandaag de dag in Zimbabwe werkzaam zijn. Enige tijd geleden heeft Mugabe gedreigd ze te nationaliseren en hun tegoeden over te doen aan zijn maten.

Laten we alsjeblieft oprecht zijn. Zimbabwe is volledig leeggeplunderd door Mugabe en zijn aanhang. De economie is verkeerd geleid en onze problemen komen hieruit voort en niet anders.

In de jaren ’70 waren er de door de VN ondersteunde economische sancties tegen Ian Smith’s Rhodesië, maar toen Mugabe de macht overnam in 1980 was het land in een veel gezondere economische staat dan nu. Toegegeven, de vruchten van de welvaart werden oneerlijk genoten door een raciale minderheid. Vandaag de dag worden ze oneerlijk genoten door een politieke minderheid.

De SADC leiders, die ambassades in Harare hebben en die beter zouden moeten weten, hebben duidelijk een verkeerde diagnose gesteld en daarom is de behandeling die zij voorstellen eveneens fout.

Als ze serieus zijn over het oplossen van Zimbabwe’s problemen moeten ze eerlijk zijn. Zij moeten het onverkwikkelijke feit onder ogen zien van wat er werkelijk in het land is gebeurd. Mugabe is de bron van het probleem – en totdat ze met hem aan de slag gaan zal het probleem alleen maar groter worden.