CuBra

Copyright 1982-2011  P.D.M. Pijnenburg
Digitale reproductie met toestemming van de auteur, copyright CuBra

P.D.M. Pijnenburg - Inhoud

 

In memoriam Piet Pijnenburg

 

Ed Schilders

 

‘Ik ben een rasechte Tilburger en kan het dialect spreken als de beste. Ik ben geboren op Broekhoven, in 1920.’ Daarmee presenteert Piet Pijnenburg zijn visitekaartje op de eerste pagina van zijn boekje ‘Vruuger op Broekhoven, Jeugdherinneringen’. Zijn geloofsbrieven geeft hij af in een hoofdstukje over de parochiekerk waar hij alle sacramenten ontving die voor de jeugd bestemd zijn: ‘Ik hoop dat het nut heeft gehad, maar inmiddels heb ik daar een hard hoofd in gekregen.’ Piet Pijnenburg overleed afgelopen zaterdag, 7 november 2015, in de gezegende leeftijd van vijfennegentig jaar.

Tijdens zijn werkzame leven vervulde hij veel ambtelijke en bestuurlijke functies, waarvan die als gemeentesecretaris van Tilburg de bekendste is (1968-1982). In die hoedanigheden heb ik hem echter nooit gekend. We begonnen pas te corresponderen toen hij in website CuBra een podium vond voor een van zijn liefhebberijen: schrijven. Zijn lichtvoetige versjes en persoonlijke herinneringen gaf hij ook uit in kleine boekjes voor familie, vrienden en bekenden. Vooral ‘Vruuger op Broekhoven’ had, in al zijn bescheidenheid, een groter publiek verdiend. Want hier is een man aan het woord die nog drie-appelepap heeft gespeeld met zijn vriendjes. Hij heeft nog kneukels gekocht van straatventer Baudje uit Arnemuiden, en Jan van Raay op de ‘moonieka’ horen spelen. Hij zag Bet Kolen op twéé stoelen zitten. Steeds minder Tilburgers kunnen hem dat nog nazeggen. Het is goed dat hij ons in vertrouwen heeft genomen, want het zijn schrijvers als Piet Pijnenburg die ons verleden levend houden. Zijn Tilburg was al voor een heel groot deel voorbij toen hij het opschreef. ‘Met weemoed lees ik het,’ schrijft hij bij een dichtregel over ‘de altijd frisse Leij’ waarin hij nog ‘gedokkeld’ heeft. Vanmiddag wordt Piet gecremeerd. Eergisteren heb ik zijn boekje herlezen. En ik zeg het hem na: ‘Met weemoed.’


Dagboek van het laatste oorlogsjaar en een tijd na de bevrijding

Vrolijke versjes van Pepijn

Het paleis van Willem II - edellieden en monumenten (Tilburg)

Primus van Gils - Het beste jongetje van de klas 't Verreken (Tilburgse geschiedenis)

De fraters van Tilburg

Van orchideeën en nachtegalen


Over P.D.M. Pijnenburg

In 1982 nam P.D.M. Pijnenburg afscheid wegens pensionering als gemeente-secretaris van Tilburg. Bij die gelegenheid liet hij een aantal teksten van zijn hand het licht van de drukpers zien onder de titel 'bitterzoet', ofwel de 'Dulcamare', de bes die zowel schoon is als giftig. In de bundel heeft Pijnenburg stukjes, gedichten, en aforismen verzameld die hem na aan het hart lagen, als secretaris, als wandelaar, of als schrijver.