In memoriam Piet Pijnenburg
Ed Schilders
‘Ik ben een rasechte Tilburger en kan het dialect spreken als de
beste. Ik ben geboren op Broekhoven, in 1920.’ Daarmee presenteert
Piet Pijnenburg zijn visitekaartje op de eerste pagina van zijn
boekje ‘Vruuger op Broekhoven, Jeugdherinneringen’. Zijn
geloofsbrieven geeft hij af in een hoofdstukje over de parochiekerk
waar hij alle sacramenten ontving die voor de jeugd bestemd zijn:
‘Ik hoop dat het nut heeft gehad, maar inmiddels heb ik daar een
hard hoofd in gekregen.’ Piet Pijnenburg overleed afgelopen
zaterdag, 7 november 2015, in de gezegende leeftijd van
vijfennegentig jaar.
Tijdens zijn werkzame leven vervulde hij veel ambtelijke en
bestuurlijke functies, waarvan die als gemeentesecretaris van
Tilburg de bekendste is (1968-1982). In die hoedanigheden heb ik hem
echter nooit gekend. We begonnen pas te corresponderen toen hij in
website CuBra een podium vond voor een van zijn liefhebberijen:
schrijven. Zijn lichtvoetige versjes en persoonlijke herinneringen
gaf hij ook uit in kleine boekjes voor familie, vrienden en
bekenden. Vooral ‘Vruuger op Broekhoven’ had, in al zijn
bescheidenheid, een groter publiek verdiend. Want hier is een man
aan het woord die nog drie-appelepap heeft gespeeld met zijn
vriendjes. Hij heeft nog kneukels gekocht van straatventer Baudje
uit Arnemuiden, en Jan van Raay op de ‘moonieka’ horen spelen. Hij
zag Bet Kolen op twéé stoelen zitten. Steeds minder Tilburgers
kunnen hem dat nog nazeggen. Het is goed dat hij ons in vertrouwen
heeft genomen, want het zijn schrijvers als Piet Pijnenburg die ons
verleden levend houden. Zijn Tilburg was al voor een heel groot deel
voorbij toen hij het opschreef. ‘Met weemoed lees ik het,’ schrijft
hij bij een dichtregel over ‘de altijd frisse Leij’ waarin hij nog
‘gedokkeld’ heeft. Vanmiddag wordt Piet gecremeerd. Eergisteren heb
ik zijn boekje herlezen. En ik zeg het hem na: ‘Met weemoed.’
|
 |
Dagboek van het laatste oorlogsjaar en een
tijd na de bevrijding
Vrolijke versjes van Pepijn
Het
paleis van Willem II - edellieden
en monumenten (Tilburg)
Primus van Gils - Het
beste jongetje van de klas 't Verreken (Tilburgse geschiedenis)
De fraters van Tilburg
Van orchideeën en nachtegalen
Over P.D.M. Pijnenburg
In
1982 nam P.D.M. Pijnenburg afscheid wegens pensionering als
gemeente-secretaris van Tilburg. Bij die gelegenheid liet hij een
aantal teksten van zijn hand het licht van de drukpers zien onder
de titel 'bitterzoet', ofwel de 'Dulcamare', de bes die zowel
schoon is als giftig. In de bundel heeft Pijnenburg stukjes,
gedichten, en aforismen verzameld die hem na aan het hart lagen,
als secretaris, als wandelaar, of als schrijver.
|
