> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

>      terug naar Cuny Suselbeek

 

 

 

 

 

 

 

Cuny Suselbeek

columns



 

Verjaardagen 

 

Ik mag toch graag zeggen dat ik sommige verjaardagen oervervelend vind. Begint al bij het cadeautje kopen. Winkel in, winkel uit want je wilt toch een origineel cadeautje voor weinig geld wat de jarige nog niet heeft. En wat jou  toch ook een beetje cachet geeft. Goh… dat is een origineel cadeautje, (iemand die zoiets geeft is vast zelf erg leuk en origineel). Je gaat op visite en hoopt nog even dat het misschien wel meevalt maar tijdens een snelle blik bij binnenkomst weet je al hoe het verloop van de avond zal zijn. De familie van de jarige zit al breed in een kringetje rond de salontafel. Ook de zeurderige buren en de aparte vrienden met gebruiksaanwijzing zitten strategisch opgesteld bij de deur. Ontsnappen is zinloos.

Koffie of thee?? Zo’n hekel aan dat keuzemenu. Misschien heb ik wel behoefte aan een groot vat rode wijn. Of een flinke bel cognac. Handvol pillen. Doe maar koffie. Ik ben braaf vanavond. Of ik er ook een stukje gebak bij wil?? Natuurlijk wil ik dat. Ik weet uit ervaring dat de keuze zal bestaan uit halfgare appeltaart en kwark uit een pakje. Maar de jarige is me dierbaar dus ik eet het met liefde. Intussen is de eerste onwennigheid van het jaarlijkse samenzijn verdwenen en krijgen de gesprekken een iets meer geanimeerd karakter. Rechts van mij zitten de dames en ik hoor Sonja Bakker en dr. Frank en links zitten de heren en ik hoor hypotheken en auto’s. Ik heb met allebei niets. Het hoogtepunt van de avond dient zich aan, het kaasplankje komt op tafel. Toastjes, olijfjes, zoutjes, pindaatjes. Jarige loopt nerveus heen en weer. Helpen? Nee hoor, blijf maar lekker zitten, alles is al klaar. Jarige blijft desondanks toch heen en weer lopen. Het is zuipen of verzuipen. Ik kijk op de oude familieklok aan de wand. Al bijna tien uur. Nog een half uurtje doorslempen en het leed is geleden. De drank doet zijn werk, de grappen en de grollen de rest. Aparte vriend met gebruiksaanwijzing wordt na drie roseetjes steeds leuker. Ik ook. Ik ben niet meer te houden. Schaterende lach om grapjes van de zeurderige buur. Goh, gaan jullie nu al naar huis??